نوار شمالی ایران یکی از مهمترین مناطق کشور به حساب می‌آید. استان‌های مازندران و گیلان که اصلی ترین مقاصد گردشگری در ایران هستند؛ هر ساله میزبان تعداد زیادی از هموطنان در عید نوروز و تعطیلات هستند. پوشش گیلانی جز اندک پوششی است که پس از گذشت سال‌ها اصالت خود را حفظ کرده است.
همانطور که گفته شد گیلان جز مناطقی از ایران است که باوجود پیشرفت در همه صنایع پوشش قدیمی و فرهنگ خود در پوشش را حفظ کرده است.
با ما تا انتهای مقاله همراه باشید تا پوشش مردم گیلان را با هم بررسی کنیم.
گیلان
شما با شنیدن اسم گیلان یاد چی چیزی می‌افتید؟ باقالا قاتق، میرزا قاسمی، ترشی تره، آلو مسما، کال کباب یا بورانی بادمجان؟
اکثر مردم، گیلان را با غذاهای رنگین و خوشمزه و طبیعت بکر و منحصر به فرد آن می‌شناسند اما یکی دیگر از نکاتی که گیلان را نسبت به نقاط دیگر ایران متمایز می‌کند پوشش این منطقه است.
پوشش گیلانی
رنگین و چین‌دار هم بوی تاریخ می‌دهد هم نشانی از تازگی را دارد.
جمله بالا را می‌توان بهترین تعریف از لباس محلی گیلک‌ها دانست. لباسی هم مناسب تابستن است هم زمستان. هم راحت است هم پوشیده و شاد.
آنقدر شاد که در سال ۲۰۱۷ و در جشنواره لباس ملل میان خیل عظیمی از لباس‌های گوناگون همه نقط جهان این لباس به عنوان شادترین لباس جهان انتخاب شد.
پوشش زنان گیلان
پوشش محلی زنان گیلان را می‌توان به سه بخش شرق غرب و مرکز تقسیم کرد که لباس شرق به لباس «قاسم آبادی»، لباس غرب «تالشی» و لباس مرکزی گیلان با عنوان «رسوخی» معروف است.
انواع لباس محلی زنان گیلان
مثل تمامی لباس‌های محلی پوشش زنان گیلانی نیز انواع و اجزای خاصی دارند.
روسری و سربند:
اکثر زنان گیلکی از دو سربند، یکی زیر(لچک) و یکی رو( دستمال) استفاده می‌کنند.
پیراهن:
بالاپوش بانوان گیلکی پراهن می‌باشد. این پوشش در نقاط و بخش‌های مختلف گیلان به صورت‌های مختلفی خوانده می‌شود. «شس» در تالشی، و در شرغ و مرکزی « پیرهن» خوانده می‌شود.
طراحی پیرهن در نقاط مختلف گیلان متفاوت است. در دو طرف پیرهن چاک دارد که میزان چاک آن در هر قسمت متفاوت است. غیر از یراق دوزی و چرخ دوزی، برای تزئین از نخ‌های رنگی در جلوی پیراهن استفاده می‌کنند.
جلیقه:
متداول ترین پوشش زنان گیلانی جلیقه می‌باشد. این پوشش نیز مانند پیراهن در تلفظ بستگی به منطقه آن دارد. جلیقه در غرب، جلخته یا نیفتنه، در شرق، جرقده یا جرقزه و در نواحی مرکزی جلقته، جلتقه و جلخته تلفظ می‌شود.
مدل‌های متفوتی دارد اما مدل متدول تر آن اصولا جلوباز ۳ دکمه و یقه هفت با سه جیب در اطرف است و پشت آن سگک دارد که اجازه گشاد شدن و یا سفت شدن آن را می‌دهد.
الجاقبا:
پوششی دوخته شده ز مخمل و یا پارچه چادر شب است که پوشش زنان گیلانی در کوهستان‌های شرقی و قاسم آباد بوده است.
شلیته:
نام دیگر شلیته کوتاه تمان یا (تمبان) است که دامنی کوتاه و پرچین است. لبته شلیته در بعضی از نقط به گرد تومان نیز معروف است.
چادر کمر:
پوششی ست که زنان گیلانی به کمر می‌بندند و در منطقه مرکزی گیلان کمردبند تلفظ می‌شود. همچنین در گویش محلی به چادر «چرشو» نیز معروف است.
رنگ زمینه این چادر معمولا قرمز رنگ است و جزئی ز صنایع دستی گیلان به حسب می‌آید. این نوع چادر درای طرح‌های متنوعی است و آن را از نخ‌های رنگی به شکل چهارخانه می‌بافند و در گیلان بیشتر مصارفی مثل جهیزیه عروس دارد.
ادامه دارد….
نظرات کاربران