پوشش سر در مادها نخستین تاریخ‌نگاری ایرانی ها از پوشش سر است. طبق نقوش برجسته و مجسمه‌های قبل از میلاد، پوشاک زنان مادها از لحاظ ظاهر تفاوت کمی با پوشاک مردان داشته است و مرد و زن به واسطه اختلافی که میان پوشش سرشان وجود داشته، از هم تمییز داده می‌شدند.
قبل از اسلام:
چادر مستطیلی – کلاه – موبند – تاج
مادها – هخامنشیان – اشکانیان – ساسانیان
پوشاک ساسانیان به دلیل رونق گرفتن هنرهای مختلف در آن زمان و خصوصا هنر نساجی به نسبت پوشاک سایر زمان‌ها از تنوع بیشتری برخوردار بوده است. البته با توجه به فاصله‌ی طبقاتی زیاد در دوره ساسانیان، تنها توانگران آن عصر امکان بهره‌مندی از این تنوع پارچه برای دوخت لباس را داشتند.
بعد از اسلام:
کلاه – سربند – عرقچین – مقنعه دستار- چارقد – روبند – چادر
صفاریان – سلجوقیان – تیموریان – صفویان – زندیه – قاجاریه
سرپوش بانوان در دوره صفویان از لحاظ اجزا شباهت زیادی به سایر دوره‌های بعد از اسلام داشته است و از بخش‌هایی مانند کلاه، شال، روسری، چارقد، روبنده و چادر تشکیل شده بود.
ادیان الهی:
سدره – برقع – شتیل
زرتشتیان – یهودیان – مسیحیان
در این مذاهب هنگام برگزاری مراسم عبادی،پوشش سر جزء الزامات است.
جمهوری اسلامی ایران:
چادر – مقنعه – روسری – شال
پس از پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران در سال ۵۷ نیز این اهمیت و حساسیت بر مسئله حجاب افزایش یافت به گونه‌ای که در سال ۱۳۵۷ و یک ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امام خمینی(ره) در سخنانی به وضعیت پوشش بانوان در ادارات دولتی انتقاد کرد و لازمه حضور زنان در وزارتخانه‌ها و ادارات را حفظ جهات شرعی دانست و اولین جرقه شکل‌گیری پوشش سر در جمهوری اسلامی زده شد
نظرات کاربران