صراحتا می‌شود گفت “کارل لاگرفلد” یکی از مطرح‌ترین و معروف‌ترین چهره‌های مد جهان محسوب می‌شود. او به خاطر خلق طرح‌های جسورانه و خارج از چهارچوب ساختارهای طراحی، از طرف مجله ووگ “ توصیف کننده‌ی بی‌نظیر لحظه‌ها” لقب گرفت. به او لقب “قیصر” نیز داده‌اند زیرا از زمانی که مدیریت بزرگترین شرکت‌های دوخت لباس‌های مجلل جهان مانند فندی و شنل را بر عهده گرفت، می‌توان گفت بر جهان مد سیطره دارد.
در ادامه به زندگی نامه کوتاه و مصاحبه مختصری باز کارل لاگرفلد می‌پردازیم:
دوران کودکی
کارل لاگرفلد در هامبورگ آلمان در خانواده‌ای ثروتمند به دنیا آمد. اگرچه او تاریخ دقیقی از زمان تولدش را تا سال ۲۰۰۸ فاش نکرده بود اما تحقیقات نشان می‌دهد او متولد ۱۰ سپتامبر ۱۹۳۳ می‌باشد. در سال ۲۰۰۸ اعلام کرد تولد هفتاد سالگیش را جشن گرفته است. اگرچه همگان تصور می‌کردند او باید هفتاد و پنج سال داشته باشد.
پدر کارل، کریستین، واردکننده‌ی شیر به کشور آلمان بود و از این طریق زندگی‌ای مرفه برای خانواده‌اش فراهم کرده بود. او و خواهرانش در خانه‌ای مجلل بزرگ شدند و به عنوان خانواده‌ای ثروتمند شناخته می‌شدند. مادرش هم اهل هنر بود و ویولون می‌نواخت.
دوران نوجوانی
هنگامی‌که نوجوان بود به همراه خانواده‌اش دوباره به هامبورگ بازگشت. آن زمان بود که متوجه شد تمام عشق و علاقه‌اش به حوزه مد و فشن است. در ۱۴ سالگی به پاریس مهاجرت کرد. آنجا مشغول یادگیری نقاشی و مطالعه تاریخ شد. او می‌خواست با آگاهی از تاریخ ملت‌ها و آشنایی با فرهنگ و باور جوامع مختلف بتواند سبک جدیدی از طراحی را آغاز کند. او علاقه‌ی فراوانی به مطالعه‌ی کتاب داشت تا آنجا که یک فروشگاه کتاب‌فروشی را در شهر پاریس افتتاح کرد. در کنار این، او علاقه به عکاسی داشت و این زمینه را نیز به صورت تخصصی دنبال می‌کرد.
کارل چندین کتاب درباره‌ی هنر عکاسی به نام خود ثبت کرده است. تا به‌حال چندین نمایشگاه از کارهایش را به نمایش گذاشته و معمولا از استقبال خوبی نیز برخوردار بوده است. همچنین او به ۷ زبان دنیا مسلط به سخن بود.
فعالیت حرفه‌ای
آثار کارل لاگرفلد از جمله آثار کلاسیک شهری به حساب می آیند. احتمالا، تماس او با تنوع فرهنگی اروپا منجر به ایجاد هویتی عاری از مرز برای کارهای او شده، هویتی مدرن و چند وجهی، که بر تک تک کارهای او تأثیر گذاشته است کار او با طراحی کتی آغاز شد، که در هفده سالگی برای یک مسابقه ی مد فرستاد و برنده گردید. سپس بال ماین مسئولیت تولید طراحی او را پذیرفت و کارل جوان را در کارگاه خود استخدام کرد. او چندی بعد، در حالی که فقط بیست سال داشت، مدیر هنری پاتو شد. دهه ی ۶۰ دوره شتاب عظیم در آهنگ پیشرفت مد بود. بازار مد رونق گرفت و کارل به صورت طراحی مستقل، سفر به دور اروپا را آغاز کرد؛ ابتدا برای خواهران قندی، و سپس برای کلوئه کار کرد؛ و در نهایت، برند خود (کارل لاگرفلد) را ارائه داد. در ،۱۹۸۳ رابطه ای طولانی و احساسی را با شنل آغاز کرد. اما روح بی قرار طراح او را واداشت که وارد حوزه های دیگر شود. در ۱۹۸۷، عکاسی مجموعه های خود را آغاز کرد که منجر به کارهای هنری اصیل و بی نقص شد. همزمان، همکاری با برخی مجلات بسیار معتبر جهان را آغاز کرد. در ۱۹۹۹، برند جدید (گالری لاگرفلد) را ایجاد کرده و همزمان، خود را در یکی از کارهایی که بدان علاقه مند بود. یعنی کتاب، غرق کرد و یک انتشاراتی تأسیس کرد. در ۲۰۰۴، این روح نا آرام او را واداشت تا مجموعه ای از سی طراحی برای اچ اند ام، غول دنیای لباس، آماده کند؛ که با شعار تبلیغاتی «کارل لاگرفلد برای اچ اند. ام» موفقیت عظیمی به دست آورد و سرآغاز این نوع همکاری ها شد.
پیوستن به شنل و دمیدن روحی تازه در کمپانی
در سال ۱۹۸۳ کارل لاگرفلد به کمپانی شنل پیوست. دقیقا ۱۰ سال بعد از مرگ کوکو شنل، بانوی بی‌نظیر دنیای مد و خالق کمپانی شنل، کارل با طرح‌هایش جان تازه‌ای به این برند هدیه داد.
او در سال ۱۹۸۴ برند خود با نام “کارل لاگرفلد” را ثبت گرد و آن را بازتابی از افکار جنسی در طراحی نامید. کمپانی او با تولید لباس و عطر شروع به فعالیت کرد.
سال ۲۰۱۱، سالی بسیار شلوغ برای کارل بود. در همان سال او قراردادی با یک شرکت تولید چینی و بلور سوئدی امضا کرد که به عنوان طراح ظروف در آن کمپانی فعالیت کند. همچنین او با فروشگاه زنجیره‌ای macy’s همکاری‌اش را آغاز کرد. او معتقد بود macy’s تنها فروشگاه پوشاک در آمریکا می‌باشد که هر کس با هر بودجه‌ای می‌تواند بدون اتلاف هزینه از آن خرید کند.
مهمترین اتفاق سال ۲۰۱۱ برای او کسب جایزه بهترین طراح، عکاس و فیلم‌ساز از جشنواره گلدن پارک بود.
او با بستن قرارداد با شرکت‌های مهم بین‌المللی، در سراسر دوران حرفه خود، شاید پیچیده‌ترین رزومه‌ی کاری را نسبت به دیگر طراحان داشته باشد. او همچنین در آماده‌کردن هنرمندان برجسته و پیشتاز، نقش مهمی داشته است.
مرگ و خداحافظی با دنیای مد!
کارل لاگرفلد ، قیصر جهان مد روز ۱۹ فوریه سال ۲۰۱۹ در ساعات ابتدایی ظهر چشم از جهان فروبست تا با درگذشتش دنیای مد را در بهت و سکوت فرو ببرد.
لاگرفلد در طول ۸۵ سال زندگی، بدون شک یکی از ماندگارترین‌های تاریخ مد بوده و خواهد ماند.
بدون شک او یکی از تاثیرگذارترین افراد در طول قرن اخیر در دنیای مد و فراتر از آن، یعنی دنیای هنر بوده است.
مردی که با طراحی‌های خیره‌کننده‌اش و کارگردانی‌های هنری جذابش، شوهای بی‌نظیر و دوست‌داشتنی‌اش، از بزرگترین‌های همه اعصار در دنیای مد شد.
محاسبه با کارل لاگرفیلد
چه چیزی الهام بخش شماست؟
الهام گیری که نقطه مقابل بازاریابی است، معمولا و عمدتا صبح زود به سراغ من می آید. وقتی بچه بودم، به من می گفتند: «اگر صبح زود بیدار نشوی هیچ چیز نخواهی شد.» امروزه، مردم به این حرف می خندند؛ اما من واقعا هفت صبح از خواب بلند می شوم، هر چند که هیچ وقت زودتر از ساعت دو بامداد به رختخواب نمی روم. قوانینی برای الهام وجود ندارد. آدم باید چشم هایش را باز نگه دارد و از آنچه می بیند خوشش بیاید و به چیزها نگاه کیفی داشته باشد، حتی موقعی که از عرض خیابان می گذرد.
رویای شما به عنوان یک طراح چیست؟
کار کردن در دنیای مد، عکاسی، کتاب؛ برای من مثل تحقق رویاهای کودکی ام بود که می خواستم نقاش چهره نگار شوم، فقط کمی دیرتر از انتظار، عکاسی نیز مثل طراحی، ویژه و یگانه و تکرارناشدنی است. در طراحی لباس، من گروه تماشاچی منتقد ندارم. من هستم که خط میدهم ولی در مورد لباس، توصیه های صد در صدی و قاطع برای تمام زمان ها ارائه نمی دهم. من أخلاق گرا نیستم و ادعا نمی کنم که می خواهم جامعه را از طریق مد و لباس بهبود بخشم.
مهم ترین دستاورد کاری شما چه بوده است؟
بزرگترین دستاورد من مجموعه ی بعدی من است. من به موفقیت فکر نمی کنم. آنچه مرا خشنود می کند کار من و شیوهی انجام آن است. آنچه برای من جالب است روش انجام کارهاست، نه پایان آنها. ما باید سرنوشت خود را دوباره بسازیم.
ترندها چقدر اهمیت دارند؟
ترندها رفته رفته کمرنگ می شوند و من هرگز سعی نکرده ام با گرایشی خاص عمل کنم. برای ادامه ی بقا، انسان نیاز دارد پیرو گرایش و روال خود باشد. همه می دانیم که مد و لباس امروز چگونه است؛ ولی پس فردا را هیچ کس خبر ندارد.
مد و لباس همواره منعکس کننده ی دوره خاصی بوده است. مد در قرن بیست و یکم چه چیزی را منعکس می‌کند؟
امروز نوعی باز بودن وجود دارد. خیلی مشهود است و شاید هم زیاده از حد خودنمایی می کند. خودم هم منعکس می کند؟ همینطور، ولی خنده دار هم است، اینطور نیست خندیدار است، چون من در میان این همه مردم دوام آورده ام. احساس خیلی عجیبی است ولی من هیچ حس زمان ندارم در فضایی بی زمان شناورم.
چه کتابی را به یک طراح مد توصیه می کنید؟
وقار: سی سال مد در وگ
نظرات کاربران